Yusuf Değirmenci 3 Şiirleri - Şair Yusuf ...

Günden güne bozuluyor gidişat
Her yerde yeşerdi fitne ve fesat
Huzuru özledim yüce adalet
Yetiş imdadıma başım belada.

Hak için savaştım ödün vermedim

Sokaklar insana düşman
Hane kapılarında korkunun kilitleri
Ölümün acısını tadanlar bilir
Birde ölenin yakınları.

Kanlı koltuklar uğruna

(Cunhuriyetin ilanı)

Yirmi dokuz Ekim bin dokuz yüz yirmi üç
Bir devrin kapanışı
Saltanatın kaldırılışı
bu tarihle özdeşleşti

Sevgi bahçesinde aşkım yeşerdi
Yıldızlar yağarken duygu pişerdi
Ağacımdan meyve yere düşerdi
Kuşlar konar idi dalıma benim

Gölgemi gererdim yakan güneşe

Sensiz bu yöreler sıkıyor beni
Hasretin alevi yakıyor beni
Zehir saçan diller sokuyor beni
Durmam buralarda çekar giderim

Sen bir yandan vurdun felek bir yandan

Ben çocukken
Yoksulluk vardı yuvamızda
Yaz kış yalın ayak dolaşırdım
Yazın dikenler batardı ayaklarıma
Dikenlerin açtığı yaralar
İltihaplanırdı.

DOLAŞTIM MECNUN GİBİ

Dolaştım mecnun gibi,ben sevdanın çölünde
Suyundan içmek için, bir vaha arıyorum
Yangınlarda yüreğim,aşk ateşi gönlümde
Serin su serpen yari, herkese soruyorum,

Madem sordun isteğimi diyeyim
Yalan yok kalbine dalmak istedim
Sensiz dünya neme yarar neyleyim
Bir ömür seninle kalmak istedim

Kaynayan yürekte sevda buharı

Meğer savaş alanıymış yaşamak
Çok zormuş bu tende canı taşımak
Hiç nasip olmadı başım kaşımak
Dert çile ve hüzne bürünmekteyim

Yalandan kaçındım doğruyu söyledim

.
Yoksulluk fakirin belin bükerken
Varoşlar aç susuz çile çekerken
uygulayan vicdan dürüst değilken
Kanunlar mükemmel olsa ne yazar