Yusuf Değirmenci 3 Şiirleri - Şair Yusuf ...

Bilirim savaşmayı, ben, kendi kaderimle
Senden ihsan istemem, koy git beni derdimle

Çoktan razı olmuşum gülmeyen kaderime
Dipsiz bir kuyudayım uzanma ellerime

Merak ettim arkadaşın birisi
Sattı kurtulamam kurtarın imdat
Bağlanmışım geldi sonra gerisi
Kaptı kurtulamam kurtarın imdat

Bir sinsi tuzaktır o her insana

Dikildi karşıma, hayat yokuşu
Yıllarca koştum da, bitmedi koşu
Pes dedim de kabullendim ben tuşu
Bitkinim yorgunum yoruldum dostlar

Yerlere düşünce, kaldıranım yok

Atamdan vasiyet yerini bula
Camiye kışlaya birde okula
Siyaset sokulup bu yanlış yola
-Düşene susarsam ben şerefsizim
-Hiç kimsenin değil,bu vatan bizim

Doğru bir düzen seçmedi
Dostluk suyundan içmedi
Bir türlü sözüm geçmedi
Şikayetim var gönülden

Yanılttı her ne dediyse

Aşılmaz yollar aşarak, bir tek merhaba uğruna
İnsancıl duygularla, sevgi dağıtan dost bana

Değirmen taşı misali, saygı hürmet üst üste

Söz vermiştin gider iken,.beklememi istemiştin
Yemin ederek mutlaka, döneceğim ben demiştin
Ne oldu ki oralarda sen birden bire değiştin
-.....Bekliyorum dönemedin dönmedim nerelerdesin
-.....Hani gelirim demiştin kesildi selamın sesin

İsyanına bir mana veremedim demişsin
Şu aklımı başımdan alman beni delirtti
Duyduğum doğru ise başkasını sevmişsin
Başkasıyla beraber olman beni delirtti

Hep bu acıyı çektim,taşıdım kahır diye

Bir mayıslarda
İşçinin bayramında
İstekler sıralanır meydanlarda
Ufukta ki güneş gibidir işçide umut
Bu umutla İş işçisini beklemekte
İşçi ekmeğini kazanmak için

Sokaklar insana düşman
Hane kapılarında korkunun kilitleri
Ölümün acısını tadanlar bilir
Birde ölenin yakınları.

Kanlı koltuklar uğruna