Yusuf Değirmenci 3 Şiirleri - Şair Yusuf ...

Bir anlam vermelisin yaşama evlat
Ölümün yokluğunu ispatlarcasına
Bir anlam vermeli yaşama.

Sımsıkı kayalardan volkanlar yaratarak
Öğren başarının sırrını

İ

Hasretin ateşinde yılarca yandı durdu
İntizarın da haklı, şu yaralı yüreğim
Ecel geldi sonunda baş ucuma oturdu
Sana elveda deyip öyle canım vereyim

Çöplükte gül bitmiş, neye yarar ki
Koparıp koklayan, bulunmayınca.
Yığın,yığın altın olsan, ne olur?
Kıymeti, sarrafa sorulmayınca.

İnsana, insanlar değer vermiyor

Evet pervanen idim aşk ateşinde yanan
Kapında kul değilim kızıp da azarlanan
Sabah uyandığında, yarısı hatırlanan
Yarısı unutulan, düş mü sandın sen beni

Çok seviyor demişsin benden hiç ayrılmaz

Ne vaatler dinledim hiç olası olmayan
Nice insanlar gördüm olandan ders almayan
Menfaati bitince dost adını anmayan
..........Riyakar gülen yüzden yalanlardan usandık
..........Herkesi özü doğru sözü doğru olandır sandık

Dinle çocuğum
Kulak kesilmiş halinle,dinle
Çocuk değilmişçesine konuşalım
--Gel seninle.
Kendini,
Her şeyi bilmeye,

Hayat meydanında yaşam savaşı
Dövüş kıyasıya,kıran kırana
Umutla koltuğa almışlar başı
İnsaf yok edilmiş vuran vurana

Kimileri silah etmiş parayı

Çıkarın üstündür yurt sevgisinden
Her türlü kötülük beklenir senden
Hainler pay ister iken ülkemden
Susanlar namerttir karşısındayım

Daha çocuk iken ettim yemini

Bilen var mı,bilen var mı
İki defa ölen var mı
Gidip geri gelen var mı
-Kul ne taşır bilen var mı
-Bundan ibret alan var mı

Kaygılar eksilmedi eksilmeyecek bende
Ne kadar dizginlesem de öfkeleri
İçinde fırtınalar esiyor
Kasırga oluyor boraya dönüyor
Tusunami yaratıyor duygu denizlerimde
Yüreğimde volkanlar kaynaşıyor