Yusuf Değirmenci 3 Şiirleri - Şair Yusuf ...

Söz verilen söz unutulur tutulmaz
Cayıp tutulmayan söz neye yarar
Duman tüter gider alevler yalaz
Bir aş pişirmeyen köz neye yayar

Sakladık sevgiyi, gören gözlerden

Yüzünde gamzeler gözünde ışık
Başıma sam yeli gelir gülüşün
Seni her kim görse olmaz mı aşık
Çeken bir mıknatıs olur gülüşün

Göz göze gelince selam verince

Ömrümden yılları, gizlice çaldın
Beni dert deryası, içine saldın
Koymadın umudu, elimden aldın
....Prangalar vurdum bitmez öfkeme
....Almam selamını merhaba deme

ANADOLU İNSANI

Bir başkadır Anadolu insanı
Sabır denizinde bir liman onlar.

Hayatın yükünü taşımak hiç zor değil
Çekilir kaderin çizgisinde ki her dert
Göğüslenir dirençli bir iradeyle tasa
değirmen misali Öğütülürdü keder
hiç bir zaman insan bürünmezdi yasa
ayrılıklar olmasa

Aslında ben böyle ürkek değildim
Bana ne oldu da saklandım sindim
Darılır kırılır diye çekindim
Kaç kez mektup yazdım gönderemedim

Ağlasam ar hasret çeker gülemem

Bendim gecelerin uykusuzluğuna direnen
Kaldırım taşları oldu yastığım
Seni görmek için katlandım ayaz lara
Pencerenin önündeki karartı bendim
Gaipten duyduğun sesler
Kabul edemediğin sevgili

Bitmedi bir türlü çıkar savaşı
Gerçekleri görmez yetkinin başı
Kandırır soysuzlar dindar yurttaşı
Soyan mi şerefsiz soydun diyen mi

Yoksul ömür sürer ah ile vay la

Anlamadım bu manasız öfkeni
Ne sev dedim nede sevdim ben seni
Yoksa şıp sevdi mi sandın sen beni
.......Oysaki ben dostluğuna inandım
.......Kendini ne sandın beni ne sandın

Seni seviyorum desem
Kaş çatıp ta kızma sakın
Yolda görsem,selam versem
Suratını asma sakın

Hayranım o bakışına