Yusuf Bulut 2 Şiirleri - Şair Yusuf Bulut 2

APTAL
Aptal insan olamaz, tembel insanlar vardır;
Çalışmak değil dostum, aptal yaşamak ardır.
4 Şubat 2010 Perşembe.

APTALLAŞMAK
Şaşırıp aptallaşır, çare bitince insan;
Çözüm bulursun biraz düşünüp dursan.
Yusuf Bulut 4 Şubat 2010 Perşembe.

ARAF

Boğuk bakışımla dumanın içinde kaldım,
Çaresiz içimde oluştu bir nar yangını.
Yalnızlık çıkmazında boşuna oyalandım,
Tüm insanlar nedense kalmış sevgi yoksulu.

Solmuş kırçiçeğine döndüm sensiz bayırda,
Yüreğim kan gölü, gözlerim ise çağlayan.
Mutlak bir iyilik vardır yapılan hayırda,
Ne yazık ki, hasretin kaldı bana armağan.

Aşkın kokusu sevdaya döner Mecnûn'unda,
Dibine vursa tüm efkâr, duymaz ki; Leylâ'sı.
Böyleymiş sevdayı çekmek aşkın kanununda,
Bir efsâne Leylâ ve Mecnûn, var mı âlâsı?

Bir cemreye uzanır benim yufka yüreğim,
Karlar erir dağımda, baharları beklerim.
Duygular tılsımlanır, mutlu düşüncelerim,
Karlar erir dağımda, baharları beklerim.

Balıkesir hem tarım, hem de hayvancılıkta,
Söz sahibi olmuştur, bu konuda, markada,
Söz sahibi olmasa da çay ve muzculukta,
Diğer ürünlerde yer alır hep ön sırada.

Yaprak olan yeşil ümidin,
Beslesin açan çiçekleri,
Sona ersin nakıs yeisin,
Neşe olsun ümit gülleri.

Karamsarlığı artık bırak,

Dağları, denizleri sarar,
Evren sığdırırım içine,
Gönül bu, kayıp bir aşk arar,
Açılırım aşk denizine.

Düşünceye zincir vurmak imkansızdır beyler!
Bendimi aşar da ben, öyle yollar giderim.
Fikir insanı amansız düşmanlardan eyler,
Bendimi aşar da ben, öyle yollar giderim.