Aşk bitti bitiyor kalbim sancılı
Çok eskiden kalma bende bu acı
Her veda bir öncekinin ezberi
Unutmak kolay mı sevgilim seni
Yar ellerimi tut gözlerime bak
Ah sensizlik...
Kalemi kağıdı elime her alışımda
o boş sayfayı tertemiz bırakıp
hisli bir şiirin yerini içli bir ağıta emanet etmesi ve dudaklarımı sızlatarak dilimi kurutarak çıkan sessiz cümlelere dönüşmesidir.
Ah sensizlik...
Geç otur şöyle karşıma
Konuşalım dertleşelim
Kelimeler yetmez ise
Ağlaşalım gülüşelim
Sen bir çay dök tavşan kanı
Bir küçük serçenin kanatlarında
Karanlığa soyunur bu öksüz şehir
Kırılan umutların ardında
Özgürlük kimsesiz ürkek bir çocuk
Aynalara baktığımda çaresizliğimi görürüm
Çaresiz kaldıkça sensizleşirim
Aşk dediğin bir umuttur sınırı olmaz
Tutkudur heyecandır her anı nefes keser
Şiir gibi şarkı gibidir bazen
Bazen de yanık bir türküye benzer
Varolmaktır sanki sihirli bir dünyadır aşk
Sadakattir ve beklemektir tadı tuzu
Kapıldım ahengine su gibi aşka aktım
Süzüldüm gökyüzünde bulutları ağlattım
Uzak gibi görünen vuslat bize yakındı
Dilimde sayıkladığım 'Ay İşığı' adındı
Yok mu sende hiç vicdan, merhamet ve adalet
Düştün bi' gaflete sonumuz da kıyamet
Bugün günlerden cumartesi
Ayrılığın ertesi
Bana söylediğin son sözler
Bir veda hediyesi
Öyle kasvetli bir an ki
Zaman geçmek bilmedi
Bilsem ki seveceksin:
Çiçeklerle konuşur,
güneşle kucaklaşır,
gökkuşağıyla renklenirim.
Ama hala sevdana uzak,
umutsuz bir bekleyişteyim.
Sen uzakta ben yalnız bu sevda çıkmaz sokak
Kavuşacağımız zaman her şey güzel olacak
Sen nazlı bir lalesin aşk kokarsın sevdiğim
Her yaprağında umut ben sende tazelendim
Yarın olmaz bugün gel ben seni dün kaybettim
Baktığım her yerde ve her köşede
Senin hayaline sarılıyorum
Şimdi çok uzakta yalnız başıma
Hatırana dalıp üzülüyorum
Tatmadı yüreğim bir daha bahar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!