Limana yaklaşır bir gemi
Ufuktan usulca görünür
Git gide gözde büyümeye başlar
Ve nihayet limana gelmiştir
Acaba ne getirdi
Yorgun bir sabahın akşamında terkettin beni
Bırakıp gittin öylece sesim çıkmadı
Boğazıma birer birer düğümlendi kelimeler
Bir gitme bile diyemedim sana
Biliyormusun Eski benden eser yok şimdi
Gözlerin gözlerime değdi değeli
Aklım başımda değil benim
Hayalimde hep sen varsın
Hatırımda hep sen
Düştüm gözlerinin kahvesine
Kar beyaz bulutların içinde
Yok olmuş hayaller
Yok olmuş hayallerin içinde boş umutlar
Umutların içinde boş sevmeler
Boş sevmelerin içinde acı
Kasdediyor bana hayatın kendisi
Azrail bana göz kırpıyor
Gün ağarırken yavaş yavaş
Gözlerim kapanıyor usulca
Hayatın kendisiyle savaştım
Hayat kısa kelebekler uçuşuyor
Kuşlar cıvıldıyor
Martılar uçuşuyor
Yıldızlar Parıl Parıl parlıyor
Kimileri ağlıyor mutluluktan
Derin bir sevdanın haykırışıydı bu
Öylesine keskin bir aşkın hüznü
Bir serçenin gözyaşıydı kader
Bir yanan ateşin közüydü
Yüreğimi delip geçen bıçak değildi
Yoruldum ben artık herkesten herşeyden
Hayatın acımasızlığından bıktım usandım
Feleğin cilvesine bir ben rastlamadım
Hep kaderin sillesi denk geldi bana
Yoruldum polyannacılık oynamaktan
Güvenmeyin hiç birilerine hiç kimseye
Dağ olsa yıkar
Çınar olsa devirir
Dost olsa Hançerler insanoğlu
Eski insanlar ne güzeldi
Bilmem ki seni kaç geceye anlattım
Düşünüp durdum seni beynimi patlattım
Yaktım bir sigara uzaklara daldım
Sen sen diye bilmem kaç gece ağladım
Bana unut deme beni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!