Ben yürüyordum
Sokaklar yürüyordu.
Sokak lambasının altında
Bir delinin gözlerinden
Yaşlar dökülüyordu.
Ay ışığı donuktu
Bakışlarınsa soğuk
Kim bilir nerede sararmıştı dudakların
Ağlamak içinse bir dul kadın
Sabahı bekliyordu.
Fener alayıydı önümden geçen
Ölülerin geçit resmiydi
Yalnız ben görüyordum geçenleri
Geçenler bana gülüyordu.
Gülüşleri sudan berraktı şafağın
Gece bir inci kadar siyahtı
Güneşin çığlığını duymuyordu çocuklar
Her adım atışımda benim
Sokaklar ölüyordu.
Kayıt Tarihi : 15.1.2006 02:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!