Yürüyüş Şiiri - Şahbettin Uluat

Cesaretimize,
Bilgimize
Ve ulaşabildiğimiz ufuklarımıza değerek
Patikalar,
Caddeler düşüyor önümüze

Bizler de,
Onların ardına düşüyoruz.

Çöllerden,
Ormanlardan,
Dağlardan ve denizlerden geçiyoruz.

Kışlardan ve yazlardan geçiyoruz,
Siyahlardan ve beyazlardan geçiyoruz.

Ceplerimizde güneşlerle,
Taze açılmış güllerle,
Avuçlarımızda kıpır kıpır güvercinler,
Başımızda her renkten
Düşlerle,

Yüreklerimizde
Çoğu yarım
Sakat, fakat
Sevinç ve beklentilerle

Yürüyoruz.

Yarım taraflarıyla küçülüp,
Tam taraflarıyla büyüyoruz.

İbre umuttan yanaysa eğer,
Sevinçlerimizi ve beklentilerimizi
Her molada
Besleyip temizliyoruz.

Küçük küçük taşlar,
Çukurlar,
Tümsekler çıkıyor yolumuza.
Çarpıp sendeliyoruz.
İncinip, daralıp küçülüyoruz.

Yeniden büyümek için,
Yeni sancılar çekiyoruz.

Ey bize
Alfabeler veren güç
Ey
Uyur uyanık hallerimizde
Düşlerle başımızı döndüren

Ocaklarımızı ve meşalelerimizi
Yandıran
Ve söndüren güç,

Ey bizi,
Bizden iyi bilen güç,

Biz ki,
Her nereye dönsek
Seni görüyoruz,

Baş rolde kendimiz olsak da,
Günah, hata rüzgarlarıyla
Savrulsak da,

Yönetmen de,
Yapımcı da,
Işıkçı da,
Dekorcu da sensin,
Biliyoruz.

23/06/14