Yürekteki Yara Şiiri - Serap Demirtürk

-Hangi dağın ardısın yâr? -

İçimi sızım sızım sızlattın ya
Acıma acıyı harç ile ekledin ya
Şu virane ömrümü
Renklerle süsledin ya
Kim bile kimsin sen yâr,
Benliğe kul oldun ya...
Işık ne ki dünyada
Işığım olmuş idin;
Garip bir kuştum ben yâr,
Sinene sarmış idin.
Düğümlendi boğazda
Sözler hapis, ben sessiz...
Nefis denen arsıza
Vursam ölse sen ne dersin?
Gecede sen yıldız oldun,
Gündüzde sen şemsim oldun.
Dön de bileyim yâr
Dön de göreyim...
Gönülden yanan canlar
Yönü kime döne, de yâr!
Uzat elin tutayım can,
Sende bir ter olayım can,
Ufuklardan bak bir bana
Çiçekte çiy olayım yâr.
Bulut olsam sarsam seni,
Yağmur olup aksam sana.
Rüzgar olsam gelsem ey can,
Sinendeki koku ile.
Hadi ey can,
Dön bu yana,
Gah o yana gah bu yana…
Sonsuzlukta bir yol varsa
Döne döne varsak biz de
Elde asa
Bir divane,
Yürekte yara
Şairane,
Versek senle biz el ele.

Serap Hoca
19.07.2008