Yürekte Sakla Şiiri - Semiha Çelikkol

Güneş doğunca insanın ruhuna doğar sanki...
Gecenin o puslu çıkılmaz sandığın sandığın tüm düşüncelerinden sıyrılırsın bir anda olsa...
Kalkarsın yatağından vücudunda yaşadıklarının yorgunluğu
elini,yüzünü yıkarsın ve sonra aynaya takılır gözün gözlerin dalar nekadar yorgun ve çaresiz olduğunu düşünürsün...
Ruhunda geçmişin ve şimdinin bezginliği dizlerin titrer bir an lavaboya tutunursun ve buğulu gözlerle neden dersin neden?
Neden insanlar bu kadar gaddar,bu kadar acımasız,bu kadar hain.bu kadar iki yüzlü ve çıkarcı neden? Bu sorunun cevabını bulamazsın,çünkü bu sorunun cevabını onlarda bilmiyor.
Her aynaya baktığında ve dalıp düşüncelere daldığında
sevdiğin insanları düşün ve seni sevenleri...
Az yada çok gerçek sevginin tek bir damlasını bile ziyan etme sakın...
O okadar narin ve elde edilmesi güç bir hazineki onu beyninde.aklında saklama sakın....
Zamanla yok edersin...
Sevgiyi yüreğinde saklaki ömrü sonsuz olsun,mucizelere açılan bir kapı olsun....