Yürekte Demlenmiş Acı

Acının yürekte demlenmesini bilir misin
Gözlerin dolunca koştun mu boşluklara
Yüreğini hüznündenden sıyırmak için
Hıçkıra hıçkıra
Kalabalıklar içinde yalnız
Sokak lambalarıyla konuştun mu
Anlattın mı derdini korkuluklara

Rıhtıma yaklaşmışken batan bir geminin
Hüznü var içimde

Ellerini tutmaktı yaşama sevincim
Son tuttuğumda soğuktu
Ve ben kuytu bir köşeden bakıyordum
Soluk yüzüne
İçimin baharı sönmüştü
Devriliyordu kalbimin sütunları üstüme
Ve ben en sağlam yerimden koptum