önce yürekli şiirlerimin kıyısında
sırtından vuruldu özneler.
tek bir damla gözyaşı dökemedi,
denizlerin dalgasında gafil, sefil fiiller.
yalnızca el açıp duaya gücü yeten,
gariban ikinci üçüncü
tekil şahısları
kum tepelerinin dibine gömdüler.
sonra bu diyarın tüm nesnelerinden
mezar taşlarından
umutlarımızı çatır çatır söktüler.
ne bir çakıl taşı kaldı
ne de bir kum tanesi.
tuzlu suyu bile bizlere çok gördüler.
Kayıt Tarihi : 19.1.2023 14:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!