Puştluk kokan bir yürekte kalmak intihardır; fakat yürek acıya soyunmuşsa, puşt sofrasına bile sevgi sunar
Kalleş bir yürekte tutsak kalmışsak, bu kalleşin sevdasından değil cesaretin mızrabbıdandır
Hain bir yüreğe esir düşmek
Sevdaların en belalısına düşmektir
Her özleminde bin ayrılığın cehennemine düşmektir
Bazen insan severek öldürür
sevdigini çünkü; öldürmeyi o öğrenmiştir ihanetiyle...
Yüreği olmayan biri, sevgi barındırabilir mi hiç?
Sev!
Öyle büyük sevki; sevgiden ölsün insan!
Bazen hiç hakketmeyene verdiğin değer öldürür "onu".....
Kendi hiçliğinle kal hadi; korkak birine yürek vermek çok fazla
Soğudu yüreğimde bir meyyit daha
Hoşçakal...
Kayıt Tarihi : 22.3.2020 16:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!