Yüreğimin Kapısının Zili

Akça buğday idim yandım kavruldum
Harmanlarda saman oldum savruldum
Geçti ömrüm sevgi ile yoğruldum.
Gönülden gönüle yol oldu sevdam

Yüreğimden şiir şiir kanarsın
Saflığından herkesi ben sanırsın
Gün gelir de belki beni anlarsın
Kalemden kağıda sır oldu sevdam

Gözyaşı gölünde bir damlacık su
Kaf dağında ulaşılmaz bir ahu
Bu ne püsküllü bir beladır yahu
Vefasız bir kula kul oldu sevdam.

Bir çılgın hayalin peşinden gittim
Ben sevdim dedikçe canımı yaktın
Gör şimdi halimi bak neler ettin
Yeşil bir vahaydı çöl oldu sevdam

Penceremde öten kuşun dili yar
Yüreğimin kapısının zili yar
Sandılar ki hayatımda biri var
Ruhuma işkence zul oldu sevdam

Tavşan çekti niyet kısmet söyledi
Papatyanın son yaprağı sev dedi
El çizgisi kaderime gül dedi
Kahve fincanında fal oldu sevdam

Gerçek aşkı yüreğimle ararım
Her nesneye inan seni sorarım
Kötü rüya görsem hayra yorarım
Kuru ağaçlarda dal oldu sevdam

Neyim varsa hepsi O'na aittir
Can borcumu nasıl olsa ödetir
Ölümsüzlük sevgi midir aşk mıdır
Hakka giden yolda nur oldu sevdam