Yüreğimin Bütün Işıkları Söndü

Dört bir yanım çıkmaz da, sonum bataklık
Yüreğim zifiri karanlıkta yalnız, çaresiz ve tek
Sonumu kendim hazırladım uçuruma gidiyorum bilerek
Işığımdın; şimdi senin aydınlığından uzak
Her yanım kör kuyu, adım attığım her yer tuzak
Yoksun şimdi yanımda...
Kimbilir kiminle, hangi şehirdesin?
Yaşamak sen demek, sen demek yaşamak demek benim için
Yoksun! ...
Sensiz yaşamanın anlamı da yok.
Tadı yok, tuzu yok sensiz hiçbir şeyin
Sensiz herşey yavan geliyor artık bana
Derinler de bir yaram var hiç sağılmıyor
Çaresi olmayan bir hastalığa yakalandım sanki
Ne yapsam da elimden bir şey gelmiyor
Tek çarem sensin...
Yaramın ilacı da sensin, dermanı da sensin.
Dinmeyen yürek sancımın sebebi de sensin...
Bazen şu kahrolası yüreği yerinden sökmek istiyorum
Ama sana bir şey olcak diye korkuyorum
Sonra vazgeçiyorum seni öldürmekten
Ne yapsam olmuyor, ne etsem olmuyor
Yüreğimin bütün ışıkları söndü
Zalim; amacın bana acı çektirmekti
Ben şimdi sensiz yaşayan bir ölüyüm...
Amacına fazlasıyla ulaştın, şimdi mutlu musun?
Seni çok sevdim be zalim...
Ne olacak şimdi sensiz bu biçare halim...

(İstanbul, 22.01.1998)