Ben gönül ile umut arasında
Tüm yüreğimi sana yol eyledim
Ben yürüyorum baharlara doğru
Çünkü gül-gülüstanı sen eyledim
İçimde tükenmez yürek sevgisi
Ben dağları, taşları yol eyledim
Hasret bu, bir anlık vusalat için
Ben ömrümü sana kurban eyledim
Ben ana kucağına koşar gibi
Senli sevdamı! Bir dünya eyledim
Benim ne para ne pulda gözüm var
Ruhumu sen, acımı bal eyledim
Tüm sözlerim boğum, boğum kördüğüm
Ben, seni harf, seni imlâ eyledim
Mintanım yırtık, sazım kırık dökük
Seni yüreğime çığlığık eyledim
Herbir feryadımda, ben seni buldum
Seni zindanlara güneş eyledim
Gönül defterime adını yazdım
Seni umman, umman şiir eyledim
Umutlarımı çalan şu düzende
Ben seni yâr, seni yoldaş eyledim
İçime dertler dolan şu diyarda
Toprağı kendime mezar eyledim
Mehmet Çobanoğlu
24.06.2024
İstanbul
Kayıt Tarihi : 24.6.2024 15:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)