Yüreğimin Yandığı Yerde, Gör Beni

Şiirlere sordum dilenmediler, vardım gözlere baktım gülmediler
Saz sukuta bağlanmış inlemedi, dil lâl, dost sağır olmuş
Yemin verdim ellerime ellerini tutsun diye
O da nafile
Peki şimdi ne olacak benim haillerim?
Ben bana
Ne diyeceğim?
Ey çarkı çenberi kırılası
Önüme set çeken kanlı fekek
Yolum kayıp
Sılam uzak
Ömrüm kısa
Ölüme çeyrek var
Yetmezmiş gibi şu dağlar, bir de karanlık gecelerim var

Hasret dolu zamana vurdum
Kendimi
Bu gece
Acı içten içe
Derinden derine yakıyor beni
Umutsuzluk deryasına daldım
Bir kez
Her zamankinden daha karanlık
Bu gecem
Derdim söyler derdimi, ben ağlarım dertli,dertli
Neredeyim, ne haldeyim ben, dost gel gör beni, çok yorgunum

Toprağa çiy düşmüş, gül yaprağın üstündeki
Ele avuca gelmeyen
Şebnemdir
Amansız
Dağılıp çözülüyor
Yaramın üstünde
Dost
Orda burda değil
Gel
Yüreğimin yandığı yerde
Gör beni
Sel aldı
Beni benden
Ne zambak kaldı
Ne gül kaldı
Bende
Derinliğinden de derin
Dolanan bir acı içimde sancıyor

Eyvah ne hallere geldim
Yollar yorgun ben yorgun
Yıllar yorgun
Ömrüm bitik
Ceberut ölüm
Gitmiyor benden öteye
Dost aralıyım, can yaralıyım
Dert bir yanda
Kış bir yanda
Ayaz bir yanda vurdu beni
Yâr hasretimsin sen içimde, sen benim sönmeyen sevdamsın

Viraneye döndü gönül bağım
Çöller çoğaldı
Sol yamacımda
Gecemi, günümü altüst eden zaman
Dert çekenin yüzü gülmezmiş
Ben
Gidiyorum, gidiyorum da yol bitmiyor
Ne sen geldin bana, nede bir haber var
Bu
Ne bitmeyen karanlık
Ne bitmeyen gece
Ne batan gün
Nede dünya
Umurumda değil
Bugün
Dar günümdür
Benim
Ah içinde
Dostlar
Dokunmayın, dokunmayın bana
İçim dışım kanıyor
Yaralıyım
Garip bülbül gibi
Yürek yanar, giden gelmez, kefeni olsada olmasada
Namazı kılınsa kılınmasada, toprağa düşerse can, dönüşü mümkün değil

Mehmet Çobanoğlu
02.08.2024
İstanbul