Yüreğime Umutsuzluğu Yakıştıramıyorum

Sevgilim.
Bugün her zamankinden daha sessiz sokaklar.
Kendi ayak sesimden tedirginim.
Kış da bastırdı iyiden iyiye
Hava buz…
Kar taneleri yapışıyor üstüme âdeta.
Nefesimle çıkan buhar, içimin yanması…
Ciğerim hasretinle kavruk.
Kasvetli ve tehditkâr bilinmezlik kol geziyor.
Buğulanan pencere camına çizilip
Akmaya başlamış şekiller gibiyim.
Kimin eli değdi de oluştu bu yoksunluk?
Benim zaman kavramım yok…
Yaşım Anadolu…
Bedenim dinç…
Yüreğime umutsuzluğu yakıştıramıyorum…
Bir buğday tanesi gibi,
Senden geldim, sana giderim.