Yunus Yoldaş Şiirleri - Şair Yunus Yoldaş

umut kırıntıları önünde kemirdiğimiz güzel günlerimiz
şimdi özlemler sarp bir uçurum gibi kapımızda
bir dilek tutmak geçiyor yorgun kalbimden
kara bir kalemle bembeyaz hayaller çizmek

haykırmak istiyor yarına umutla

İman yolunda yürüyor büyük veli
Cennetten uzanmiş mukaddes eli
Zindanlar işkenceler durduramıyor
Hayatı imana adayan büyük üstad
Kur-ana bir siper olup koruyan
Nurunu kur-andan alıp dünyaya meyden okuyan

Üşüyorum,sokaklar karanlık
Titriyor kapımda kuşlar
Acı bir ızdırap yüklü sonbahar
Bedenim üşüyor hazan sabahında

Susuyorum sessiz kalmış düşlerim

Hoşlanıyorsan aşıksın ‘ derler
Kalbin değil nefsin istiyorsa yeter
Göz gördümü tamam oldu bun iş
Kalp sevmesede olur ……

Günümüzün aşkları yaz yağmuru gibisin

eylülün hüznüyle soldu sonbahar
dallarda kızarıp durdu yapraklar

mevsimin kederiyle kalbler elemli
yağmurlar yağmış gibi gözler nemli

kalbim güneş olsun
senin güzelliğini göreyim
gözlerim ay olsun
nurunu kalbimde hissedeyim
damarlarım birer nehir olsun
seni dağ, taş demeden arıyayım

yüzü kapalı sapanlı çocuk
ellerinde cesaretin timsali taşlar
boynunu eğmiyor silaha mink yaşlar
özgürlüğünü haykırıyor dünyaya
munzurun yardığı vadiler kadar
yüreği özgürlükle çağlıyor

sessiz sadasız buralardan gidesem
sevdamı kalbime gömüp giderim
ve hiç bir zaman bilmeyeceksin
uzaktan hep seni seyredeceğim

sessiz sedasız kalacak aşkım

sessiz bir gece çığlığıydı

kapkara sonsun bir boşluk

ilerleyemiyor durduğu yerde batıyor

uzun bir sefere niyet etmek
kor ateşlerde sevgiliyi sevmek

sensiz düşünceler içindi kahrolmak
ve hayatın son demlerini özlemle geçirmek