Yunus Özerdem Şiirleri - Şair Yunus Özerdem

Ağustosun biri bugün,
Bugün bir ağustos,
Doğum günüm benim....
Yol almışım bugüne,
72 kuşağı gömleğiyle...
Biz beyaz yakalı,

Hani diyorsun ya bana
Gel barışalım komşi
Nasıl unuturum söyle
Soydaşıma ettiğini
Muratağa gözümde
Katlettiğin bebeleri

Gözlerini aldım koydum önüme
Kahvesi ayrı güzel siyahı ayrı
Saçların düştü, an oldu gözüme
Kızılı ayrı güzel turuncusu ayrı

Ellerin tuttum kavradım avucumla

BİLEMEDİM Mİ______

Sevdayla bakmadın, aşkla baktım da,
Acaba kusur ettim de, bilemedim mi?
Yoluna kul oldum, aşkla yandım da,
Yoksa sevgimi göstermeyi, bilemedim mi?

Bir gün gelir de özlersen beni
Aç zihnini bak orada bulursun beni
Bir gün gelir de anarsan adımı
Hatırla bilgiyle attığın ilk adımı
Bir gün kaybolursa ruhun karanlıkta

Bir şiir dinlemeni istedim benim şu tıknaz boğazımda düğümlenen kırklı sesimden.
Bir şiir okumalıydım, sana yazdığım kara tahtaya mahkum şişman parmaklı elimden.
Bir adaya hapsolmuş upuzun yeşil etekleri ile Beşparmakların rüzgarlı tepesinden.
Bir şiir dinlemeni istedim Afroditin saçlarından dalga dalga köpük köpük kahve kokulu dudağımdan.
Öpülesi elleriyle şerebete bulanmış hellim kokuyordu dizelerimde desibeli düşük nefesim.

Soluksuz bir şiirin karadeliği gözlerle
Akan zamana inat yaşlanıyor mısralar
Soluk soluğa nefessiz biri ölmüş gibi
Ama sadece -miş gibi kademsiz
Upuzun bir yoldayım evrenin sislerinde
Boğuyor duman duman terkedilmişliği

Pek çok hayaller kurdum seninle
Kurdurtma ne olur!
Çek valizini git dünyamdan
Uykularım bak delik deşik seninle
Git! ! çek git usulca hayatımdan
Hani derdin ya sen ben ölmeyiz

Zaman imbiğiden
Damla damla süzülen
Bir şiirsin sen
Beni sarhoş eden
Gözlerimden
damla damla süzülen.

Denizi koy gönlüne,
Masmavi gözleriyle...
Simit kokan gülüşünde,
Bir çay demle kendine...
Kafesle dumanını,
Üfleyerek yarına...