Yunus Özerdem Şiirleri - Şair Yunus Özerdem

Haddim değil bakmak gözlerine
Hele hele gülümsemek sözlerine
Uzansam başım koysam dizlerine
Dünya benim olur alsan beni yüreğine
Ama olmaz uyamam senin kriterine

Şairi ilham bürüdü
Aldı yolu yürüdü
Selam verdi sağa sola
Adı aldı yürüdü

Bereketin bol olduğu gün

Herkes yazıyor ismini bir yerlere
Kimi kitaba, kimi kitapsızın zihnine
Benim sesim yükseliyor göklere
Kitabımın sayfalarından tüm meleklere
Duy sesimi hatırla ismimi sevgiyle
Bu hayat bitecek birgün sessizce

Bir varmış bir yokmuş diye başlar masal
Yapılan tüm hesaplar bu şehirde asal
Her şeyi bilirmiş herkes ülkede yaşayan
Doğru bin yanlış onbin kazanda kaynayan
Uzmanlar hakeza konuştukça konuşur
Bu ülkede akıllılar susup tribünde buluşur

Sen, ben, bir de müzik vardı,
Pembeydi gece...
Ve kimse sormadı niye?
Hal buyken, halsizdi hece...
Devrik bir dönemin,
Devrik baş/a bakanı,

SAKİ
Sakisiyim aşkın bu bahar da,
Her yüreğe ederi kadar.
Gönülden sevene,
Katmer katmer,
Sevdalar dağıtırım.

Gözlerinle saklambaç oynadım bugün
Sakladım kendimi merceğin ardına
Sonra usulca buruk nemli bir bakışta
Boğdun beni gitgellerinde kaprislerinin
Ben yalnızlığı seçtim saklı baharında
Okaliptüs kokulu boğaz akşamlarında

Adamdı, adam gibi adamdı
Nefret ettiği tek şey yalandı
Yüreği ise pek bir yamandı
Hüseyin pek bir mert adamdı

Düşmana korkuyu salandı

Bir gün gelip de anılırsa adım
Ruhum irkilir doğrulur başım
Bir gün gelir de okunursa andım
Coşar yüreğim doğrulur başım

Böylesi bir duygu yok bil ki fezada

Bir varsın hayatımda, bir yok
Masalmısın ki, söyle sevgilim.
Bazen yalnızım, bazen de çok
Şakamısın ki, söyle sevgilim.

Elim doluyken, başka gün boş