Yunus Kadakal Şiirleri - Şair Yunus Kadakal

Bir Temenyeri hatırası var bende,
Ürkek ve de tedirgin,
Sevinçli ama hüzünlü
Yakın ama uzak…
Gök kubbe sararmaya durduğu an,
Biz sığındık sessizliğe,

Saftım temiz ve hafif,

Gözlerimi kapayınca uykuyu beklemezdim,

Gözlerim uykuya nazır,

Ey maşuku canan-ı makberim
Sabr,,
Ey aşk-ı deryayı yelkenim
Sabr,,
Ey Muhammed’î Aşk-ı hatırlatanım
Sabr,,

Akıl,

Esfele safiline düşerse,

Safir,

Kök salmış bir çınar
Gönül bahçeme,
Bir ucu semada
Bir ucu arzda,
Bazı haller rukũ da
Bazen kıyamda,

Bekledim hep özleyerek,
Özleyerek geçti hep gecelerim,
Geceleri sabahlara özleyerek bağladım,

Özlemişim,
Hep ufukları gözetleyerek,

Çimen gözlü,
Birkaç satır kıvrımından,
Dalgalı,
Kumral,
Tomurcuklar dökülecek şimdi…

Ergen beyazın gölgesine;

Karakıştan aklımızda kalan
Son Kağıthane türküsü,,
Baktım ki,
Vazgeçilmezler,

Bir zamanlar,
Şehir yolcusunun,
Dört şehre vardı yolu.
Her yolun, her durağın
Her han’ın
Her misafirin,

Artık aramak boşadır Hüsran çığlığını.
Kalk ve yeniden kur Kendini ey gece:
Öldür zamanı baltacı
Götür-efsunlu manolyaları Buralardan,
Yakamoz uruklarda Aheste essin bora
Yelkenler yosun tutsun.