Yunus Hüseyni Şiirleri - Şair Yunus Hüseyni

Hakikat ve sen aynı anda konuştuğunuzda, seni dinlemiyorum. Evet seni dinliyorum.

Aynı sevmeyen iki kalp en büyük eşitsizliktir
Aynı sevmeyen her kalp en küçük eşitsizliktir

Göze görünen boşunadır lakin göze görünmese bile teşekkür etmem gereken biri var

Kendimde affedemeyeceğim şeyler var. Olduğum gibi olduğumu mesela

Mesafeler hiç bir işe yaramaz. Senin mesafen sende, benim ki bende olduğu kadar yakınken

Yoksunluğum tam değil, sensizim

Hiçbir şeyin önce pişmanlığı olmaz, her şeyden sonra pişmanlık yaşanır

Bana yardım etmeni isterken sana yardım ediyorum. Tıpkı senden sevmeni isterken, sevdiğim gibi...

Seni sevişim ile nefret edişim birbirlerine o kadar taviz veriyor ki birbirlerine benzemeye başladılar

Kendini farklı mı hissediyorsun? Peki onlara benzemeden, benzetilmemenin farkına vararak, farklılaşmak mı istiyorsun? Ve ben senin için farklı olarak ne yapabilirim?