Yunus Hüseyni Şiirleri - Şair Yunus Hüseyni

Ne zaman karşısına çıksam, kendim olma korkusunu yaşatıyor ayna...

Karanlık, yüreği aydınlatan güneştir

Benimle bir dakika konuşup yüz yaşıma getirdin, yanımda on dakika kalmadan

Rüya bile uykuyla beslenmezse ziyan olur

Olağandışılık, gerçekten olağandışılık olsaydı var olamazdı.

İnsanlar öyle Tanrı rolüne bürünmüşler ki dünya bile nereye gittiğini bilmiyor

Düştüğünde, düştüğünü, düştüğünün bilinmemesi ve bir daha düşmemek için düştüğü yerden ayağa kalkmayan düşmüş insanlar gördüm

Ayıranları yok etmenin birleştirici olduğuna inanırken, birleştirmenin yok etme kuvvetini hissediyorum

Gerçeklik,
Bırakıp giderken yolda akıl yürütme müptezelliğidir.

Ve şimdi öyle bir haldeyim ki, insanın muhtaçlık duyduğu her şeye muhtaçlığı vardır benim ise muhtaçlığım, muhtaç olarak esir düşmüş.