Bir yavru kuş havalandığında gökyüzüne
Tomurcuklar yardığında ağacın gövdesini
İlk gülüşünde bebeğin
Bir bakıştan atlayan kıvılcım
Yaktığında yüreğini
Başlayan bir şeyin
İşte gidiyorsun,
Ellerimi de götür giderken
Tutamam ki,ellerinden gayri elleri
Sen gidiyorsun işte,
Gidişin bütün ayrılıklar gibi
“Ağalar da ölür,
Beyler de…
Paşalar da ölür,
Ben de…
Kozanoğlu,canı isterse...”
ay hilaldi,
salıncak yaptık,
urganı kuyruklu yıldızdan…
uzaklaştık
tepeden baktık
Bak evlat,
Ellerinde şimdi, yirmi beş yıldır
Sana ilmek ilmek dokuduğumuz hayat...
Dünya denen ormanda bir ağaç,
Kıraç mı kıraç toprakta bir cansın.
Güneşe vurulup,
Geceye düştüler
Yaralıydı yürekleri,
Aydınlığa küstüler.
Görünmediler gün boyu dünyaya
Kimi yakamoz olup indi suya
Acemi kuş kanadı yüreğim
Çırpınır durur,
Uçamaz sensiz.
Dizelerim bir bir uzaklaşır sevdalardan
Dizilir boğazıma kelimelerim,
Söyleyemem ardından.
pencerem yarı aralık
sigaramın dumanı,
gürültüsüne karışıyor kentin
tutamıyorum düşüncelerimi
alıp başını gidiyorlar,
beni efkarımla bırakıp...
Nereye gitsem yanımda sen oluyorsun
Bir kuşun kanadı oluyorsun uçurumdan düşerken,
Derin derin özgürlüğü soluyorum kanatlarında
Karanlık sokaklarda türküm oluyorsun,
Bağıra bağıra söyleyip,
Yalnızlığa meydan okuduğum...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!