Yunus Emre Şiirleri - Şair Yunus Emre

Acep değil senin için, bir can feda kılar isem,
Senin varlığın can yeter, hoştur cansız kalır isem.

Senin ki derdin olmaya, sözüm acep kelecidir,
Ne canım var, ne eydürem, bir dem sensiz olur isem.

Acep oldu halim bu aşk elinden,
Göremezem yolum bu aşk elinden.

Bu kamu âlemin tacı iken uş,
Ayaklarda kilim bu aşk elinden.

Adım adım ileri,
Beş alemden içeri,
On sekiz bin hicabı,
Geçtim bir dağ içinde.

Yetmiş bin hicab geçtim,

Sensin kerim, sensin rahim, Allah sana sundum elim
Senden artık yoktur emin, Allah sana sundum elim

Ecel geldi vade erdi, bu ömrüm kadehi doldu
Kimdir ki içmeden kaldı, Allah sana sundum elim

Bu cihana gelmeden maşuk ile bir idim
Kul huva’llah sıfatlı bir bi-nişan nur idim

Ol dem ki dirlik idi Hakk ile birlik idi
Ol payansız devirde ne Musa ne Tur idim

Bu dünyadan gider olduk
Kalanlara selam olsun
Bizim için hayır dua
Kılanlara selam olsun

Ecel büke belimizi

Bugün sohbet bizim oldu bize bizim diyen gelsin
İçirdi aşk bize şehdin nuş eyleyip yudan gelsin

Kanaat hırkası içre selamet başını çektim
Melamet göynegin biçtim arif olup giyen gelsin

Bu ne derttir acep derman belirmez
Yu bu ne yaradır zahmi belirmez

Benim gönlüm acep aşktan usanmaz
Varır aşka düşer hiç bana tanmaz

Çalab’ımın ol aşkı bağrımı baş eyledi
Aldı benim gönlümü sırrımı faş eyledi

Hergiz kendi nurunu gözüne hiç eksilmez
Çalap kendi nurunu gözüme tuş eyledi

Çalap Adem cismini topraktan can eyledi
Şeytan geldi Adem’e tapmağa ar eyledi

Aydur ben od’dan nurdan ol bir avuç topraktan
Bilmedi kim Adem’in için gevher eyledi