Yunus Emre Şiirleri - Şair Yunus Emre

Bir sakiden içtik şarap arştan yüce meyhanesi
Ol sakinin mestleriyiz canlar anın peymanesi

Aşk odına yananların külli vücudu nâr olur
Ol od bir oda benzemez hiç belirmez zebanesi

Aldı benim gönlümü, n'olduğun bilemezem,
Yavı kıldım ben beni, isteyip bulamazam.

Gönülsüz girdim yola, halimden gelmez dile,
Bir dem derdim demeye, bir dertli bilemezem.

Aşk davası kılan kişi hiç anmaya hırs-u heva
Aşk evine girenlere ayruk ne meyl-ü ne vefa

Gerçek aşık olan kişi anmaya dünya ahiret
Aşık değildir ol kişi yürüye izzeti kova

Aşıklar ortasında sofilik satmayalar
İhlas ile aşka riyayı katmayalar

Ya bildiğini eyit ya bir bilirden işit
Teslimlik ucunu tut sözü uzatmayalar

Aşk erinin gönlü dolu padişahın hazinesidir
Aşksız adem ne anlasın şeriatın manasıdır

Aşkdır aşıklar dermanı aşkdan hasıldır muradı
Aşık kişinin sohbeti aşksız kişiye beladır

Acep değil deli olsa,
Aşk oduna yanan kişi,
Aşka yakın yürümesin,
İyi adın sanan kişi.

Kim sakınır iyi adın,

Biz dünyadan gider olduk kalanlara selam olsun
Bizim için hayır dua kılanlara selam olsun

Ecel büke belimizi söyletmeye dilimizi
Hasta iken halımızı soranlara selam olsun

Bir ay gördüm bu gece kamu burçlardan yüce
Esritti gönlüm canım bilmezim halim nice

Ol ayın şulesinden âlem münevver oldu
Sanasın kim açıldı uçmaktan bir deriçe

Haktan gelen şerbeti
İçtik elhamdülillah
Şol kudret denizini
Geçtik elhamdülillah

Kuru idik yaş olduk

Anıcak korkar canım,
Vay vay ölüm elinden.
Titrer sünük-ü tenim,
Vay vay ölüm elinden.

Ev komadı girmedik,