Altı yedi yaşlarındaymışım göçtüğünde
Altmış yetmiş yaşlarında olsaymışım keşke
Seni sende yaşayıp
Sana yakın göçeyim diye
Kaç yılda unuttuk aslımızı
Ne kadar sürecek bu kara yazı
Kaç ana yüreğine daha düşecek bu sızı
Ah Türkiye'm senin kanın ne kadar kırmızı
Yalın ayak söndürdük biz ateşli alazı
bir sen varsın
bir ben zaten
ne kalır geriye
gidersen benden...
bolca hasret kalır
önce kesilirim yemeden
Yine sesim, durgun, değil mi?
Ya hastayım, ya derdim çok,
Merak etme.
Kötü değilim, ama sensiz,
İyi olmak için sebebim de yok...
akşamın bir saati geliyorsun
yürek namına ne varsa alıp gidiyorsun
avuç kadar sevgi verip elime
geri gelmemeyi deneme
hava soğuk malum üşüyorsun
Hiç korkmuyorum yalnızlıktan.
Olur mu bu kadar insan etrafında
Büyüyüp sürü ile mahluk arasında,
Canımı sıkan, yalnız çıkmak kalabalıktan...
Yalnızlık zor iş Sebastian,
Ben ölsem ne yapardın
Yapayalnız kimsesiz, sessiz bu evde
Arkamdan ağlar mıydın
Kavgasız gürültüsüz, yüksüz o günde
Gitsem mesela arar mıydın
Bu gün yoksun
Dün buralardaydın
Sonra ne oldu?
Kızdın mı yoksa bana
Topuklu ayakkabıları göstermedin
“-Erkek adamsın al bunları bana”
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!