Yüküm Hükmün Şiiri - Salim Erben

Dokunma artık yorğun yüreğime
Koklasam gülü batar dikeni
Hayallerim vardı senden yana
Mıh gibi saplandı şurama
Çıkarta bilirsen eğer
Çek al beni yalnızlığına
Şimdi
Can çekişen bir umut yatar
Her sabah ırmak olur
Bulut karası çatık kaşlı
Kara bağrımda yeşeren aşk
Savdanın bereketi gül yüzlü
Bırakmasaydın iki elimi
Yıldız sayar gibi geceleri
Temuzda ağustosda
Serin bahar aylarında
İçimiz yaşanmamışlarla dolu
Dışımız bir gurur bir inat
Geldikçe üstümüze
Gülüşlerimiz öldü düşlerimizde
Silinerek hafızamızdan giderken
Aklımızda kalan anılar
Özleyen özlenen biz olduk
Şimdi
Düşüp yalnızlığın koynuna
Belleğimde unutulmaz adın
Yanarken alev alev
Sütun gibi dimdik yüreğim
Sığınabileceğin tek kale
Ahh gönül girdabım
Suyu çekilmiş toprak misali
Çiçekler gibi solgun yüzün
Terketmiş seviyorum diyenler
Yosun tutmuş kaya bakışlım
Öfkeni kusma
Dönersen eğer bir gün geri
Aylarca sar yorgun yüreğimi
Yüküm hasret özlem umut ateşi
Yanarken dudak kıyılarımda
İçimde kışlayan şiirlerden
Çekip çıkıp giderken unutma