Yüksel Osman Şiirleri - Şair Yüksel Osman

Gideceğin korkusu sardı içimi
Mızrap yemiş bam teli gibi titriyorum
Temiz hatrıalarımızın aşkına yalvarıyorum
N'olur gitme kal

Nazenin bir çiçek, ürkek bir ceylansın

Aşkı tanırım ben kahverengi gözlerinden
Bazen yaprak yaprak alev
Devşirilmeyi bekleyen gül gibidir
Bazan da ateşi sönmez kül gibidir

Aşkı tanırım ben mavi gözlerinden

Ufuklarim kararmış, gönlüm daralmışken
Güneş guruba kaymis, sular bulanmışken
Rüzgar dinmiş, renkler de sararip solmuşken
İçimde bir filiz uyandı benim...

Aşka dair herşey söylenmiş zan ederken

Son defaydı konuştuğumuz boynumuzu büküp
Gözlerimizi yere dikerek ürkek ve mahcup
Etraf lal kesildi duyulmadı hiç seslerimiz
Konuştuk o gün terleyerek avuç içlerimiz

Sitem faydasız kader böyleymiş elden ne gelir

Leyla, sen kimine yar kimine ağyarsın
Nice mecnunları hicraninla yakarsın
Vazgecemem ki alemde ben ve sen varsın
Kaderime satır satır olmuşsun Leyla

Bekleyişin azabı, rüyamı bile boğdu

Sadece gözyaşlarım, onlar anladı beni
Bunun için onlara sadık dostum dedim ya
Kalbim hasretle titrerken, düşünüyorken seni
Sadece gözyaşlarım, onlar anladı beni

İnsanı yarattı
Ruhundan kattı
Alemde murattı
O Muhammeddi

Varlığın nefesi

Kainatta en muazzez varlık ana
Hele yavrum deyişi yok mu yana yana
Bu evvel ahir tenbihim olsun sana
Kainatta en muazzez varlık ana

Rabb'im, hissi vefayı yüklemiş ona

HZ. MUHAMMED’İ DÜŞÜNÜYORUM
(Aleyhisalatuvesselam)

Hz. Muhammedi düşünüyorum, sütannesi Hz.Halime’nin yanında, O’nu sütkardeşi Hz.Şeyma’yla beraber oyun oynarken düşünüyorum,

Hz. Muhammedi düşünüyorum, yetim kalmışlığın haleti ruhiyesi içinde hangi amcasının kendisine sahip çıkacağının bekleyişinde onun o çocukluk halini düşünüyorum.

Zelzeleyle sarsılan dünyam misali
Yerle bir kadim burçlar etrafımızdan
Bu âlimin ölümü! Var mı ötesi...
Ali Ulvi ağabey gitti aramızdan

Bir yıldız gibi kaydın sen semamızdan