Yüksel Osman Şiirleri - Şair Yüksel Osman

Nil'in kenarında beklerken seni
Omuzlarım üşüdü.
Çöl uyudu, su uyudu
Kayan yıldızlar gibi,
Yiten duygular uyutmadı beni.

Bır yaz baharıydı kırlar şendi
Piknik güzeldi herkes beğendi
Seninle tabıat aşka bezendi
Muhabbet dillendi, sevgi dillendi, aşk dillendi.

Orada seninle olmanın heyecanı vardı

Keşke gittiğinde
Anılarını da alıp gitsen
Bıraktığın boşlukta
Ama ne çare!
Senden bir şey olan;
Gözlerin diye ceylanı,

Etraf hardı
zaman dardı
endişe vardı
bir sevdiğim vardı
sevdiğim yardı

Örümcek sabır mi, tuzak mı?
Hayallerin yakin mı uzak mı?
Örgüsü sineğe ağ, aptala kazak mı?

Gelin hazır
Atlar...atlar eğerli
Saniyeler değerli
Sözler meğerli

Çakılı kaldı at

Tüm hayallerimden bir uçurtma
Hatıralarım da peşinde kuyruk
Yükseldikçe hayaller, küçüldü hatıralar
Gözden kayboldu uçurtma
Gönülden kaybolmadı
Sadece gönülde değil

Ufka bakarsın ...Umut işte
Safa ve Merve arası koşturma gibi
Bakarsın ve umudunda kaybolursun.
Gurub'un da, Tulu'un da
Mehtabın da, serabın da, seherin de o olur.
Bir ümit işte...Bakar bakar dalarsın

Yine sensizliğin hüznüyle uyandım
Umudun ışığıyla çevreye bakmak isterken
Hayaller geleceğe yol oldu bana
Lal kesilmişken duygularım
Hatıralarım dil oldu bana

Demek zaman anları eşitliyor
Pörsüyor duygular, düşünceler
Bozulur ağiz tadı
Masa, mezelerle bezeli de olsa

Ben sadece kışta üşünür sanırdım