Yüksel Nimet Apel Şiirleri - Şair Yüksel ...

Gittin ya bir daha gelmek istersin
Ne güzel mamleketmiş dersin
Ne güzel kızları vardı
Ne sıcak insanlardı
Henüz daha tamamlanmadı ki ders/in
Hadi yine..............dondurmaları

Kumar gözlüm etme eyleme,
koyma gözümü yollarda,
dön evine dön evine...
dön, canım, dön gülüm evine...

papatyamsın falımsın

Bütün mesele gülde
bülbül derdine yansın

ver yansın ederken ortalığı
gül
yarın ne renk açsam tereddüdü

Ah seni gidi seni gidi yaramaz,
Al bu şiirim senin olsun
Gözün açılsın ufkun genişlesin
Hep para kazanmak değil hayat
Biraz da başka mutluluklar tat
Ne bileyim git halden

Boynu bükük mor menekşe, ben seni seviyorum...
Kavga kin demesinler, birden irkiliyorum.

Okuyup şiirimi, güzelce yaptın yorum,
Sen boynunu büktükçe, inan üzülüyorum...

Gözümün önünde bir gonce güle dönüştü...
Bir kelebek uçtu, bir kadın göründü pencerede
Bir horoz öttü uzaklarda bir koku geldi
Leylak kokusu,iğde bir de Hanımeli
Bir kız papatya falına baktı hüzünlendi....
Bir telefon çaldı karşı dairede

Kalemsiz deftersiz kaldığımda
sınava tabi tuttuğun gözlerinle
bu ne amansız yargı

ellerinde fermanım yazılı kağıt
sille tokat sürgüne yollayan bakışların

Kalbimin ipi ibrişimdendi ya
eskisi gibi sağlam değil
koptum hayattan

güvenme
oynama canbaz

Gidemem yarim gidemem, ben bu eli terkedemem...
boşuna sözü tüketme!
of of off demem de ne derim...

deniz giderse burdan ben de giderim.
ayırma yarim beni İstanbulumdan...

Sabah,sabah bu ne çelişki?
Sanki iki benlik var ruhumda.
Biri genç biri ihtiyar...

Kafiye uysun diyerek,
Demeyeceğim yar.