Bana mı düştü derdi cefası
Yok mu bu dünyanın zevki sefası
Bir dala sığmış ta bülbül yuvası
Benim kaderimin gözü kör olsun
Bülbül hayal kurmuş gülün üstüne
Eğreti dünyaya geldim geleli
Ne yazık kendime yar bulamadım
Yüklenmişim bu dünyanın derdini
Derdimi dökmeye yar bulamadım
Bu fani dünyada kulu incitme
Toplumdan ayrılıp başka yol tutma
Aynı gemide batar gidersin
Elini tutacak dost bulamazsın
Mala mülke kanıp Hakkı unutma
Bahçeyi bostanı tanımaz isen
Evinde soğanı hiç bulamasın
Çuvallar dolusu paranda olsa
Bir demet naneyi hiç bulamasın
Beyenmezsin köylü kentli olanı
Dikenide güzel gonca da güzel
Her gülün kokusu kendine özel
Mevsimi gelince döksede gazel
Sana benzemeyen gül olmaz olsun
Kimi yedi veren kimisi gonca
Baba dağdır bilir isen
Güzel evlat olur isen
Sözlerine uyar isen
Baba gibi yar bulunmaz
Emekler evlatlar için
Dünyamızı zehir ettin
Boşa bir ömür tükettin
Sen bana kötülük ettin
Ahirette buluşalım
Boşa çiğnedik dünyayı
Bilmem kimin ahı tuttu
Kader onu alıp gitti
Üzerinde otlar bitti
Bu mezarda sevgilim var
Boş akıyor göz yaşlarım
Sanmıyorum hayel rüya
Sen bana evet dedin ya
Bana cennet yalan dünya
Bundan sonrası bahar yaz
Dünyaya yeniden geldim
İster yağmur olsun isterse dolu
Güneş buluta girdikten sonra
İster huri olsun ister melek
Gönül hüsrana düştükten sonra
Ne sevgi isterim nede tatlı söz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!