Bahar geldi papatyalar açıyor
Bu genç ömrüm gurbet elde geçiyor
Turnaları geri döndü uçuyor
Bundan özledim Gümüşhane'yi
Pestil,kömesi her derde yeter
Özledim bağlarını
O yüksek dağlarını
Yüreğimde kalbimde
Tütüyor Gümüşhane
Yaylaların suyunu
Yalınayak koştuğumu
Tekerlenip düştüğümü
Yaşamı bu sandığımı
Çocukluğumu özledim
Dertsiz gamsız günlerimi
Kurudumu bahçelerin bağların
Kar tuttumu yükseklerin dağların
Ne güzeldi senin eski çağların
Uzakta özleyen birileri var
Her köyünün ayrı ayrı mazısı
Üzdüyüm tüm insanlardan
Yaratılan hayvanlardan
Yerde biten canlılardan
Özür diliyorum senden
İşleiğim günahlardan
Bahar kokulum papatya gözlüm
Hayalin gözümde özledim seni
Verdiğin sözler boş muydu nazlım
Yetmedi mi artık özledim seni
Bak ağaçlar türlü gelinlik giymiş
Dağlardaki karlar erir
Göçmen kuşlar geri gelir
Çayır çimen yeşil olur
Beyaz papatya açarken
Tarlaları toprak kokar
Dünyayı parsel ettiler
Bize derdi gamı düştü
Artık insanlık kalmadı
Bahtımıza hamı düştü
YTıktılar koca dünyayı
Kan karıştı akan yaşa
Gözler periişan perişan
Söylenecek söz kalmadı
Diller perişan perişan
İnsan çeker kaderini
Güneşime gölge etme
Benden uzaklaşıp gitme
Seven gönülü incitme
Pişmanlığın fayda etmez
Seçilirken sevmeyi bil
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!