Yüksel Çelik Şiirleri - Şair Yüksel Çelik

Neyleyim sarayı neyleyim köşkü
Atmışından sonra eylence meşki
Fethat'ın dağları deldiği aşkı
Ezrail kapıyı çaldıktan sonra

Beyhude gençliğim boş geçen günler

Ele bayram düğün benim neyime
Ok gibi saplanır dert yüreğime
Acırda yanarım geçen ömrüne
Sensiz bayramları neyleyim Babam

Hasret kaldık büyük eli öpmeye

Silinmez alın yazısı
Yürekte derin sızısı
Böyle feleğin mazısı
Neyleyim gönül neyleyim

Anlamadım bu ne işti

Ana babamızı yolcu eyledik
Ahirette seni buldu mu ana
Yıllardır görmedi senin yüzünü
Seni gördü de mutlu oldu mu ana

Selâmda yolladım geldi mi sana

Arsızsın yüzsüzsün utanmazmısın
Üstüne düzenden pay almazmısın
Yaradan Allah'tan hiç korkmazmısın
Yüzüne tükürsen Nisan yağmuru

Düşer kalkar dersin almasın

Nisan yağmuru mu neye benzersin
Sinsice yürür toprak ezmezsin
Sen sevmekten aşktan bilmezsin
Ne sevdiğin belli ne sevmediğin

Ne güneşin biter nede de yağmurun

Gel deyince gelebilen
Dur deyince durabilen
Büyüğe saygı gösteren
Nesil kalmadı kalmadı

Edep haya zora gitti

Mevlam verdi başımıza dertleri
Gece gündüz bitmez oldu bu sene
Evlerine mahkum etti fertleri
Gülmeyi de unutmuşuz bu sene

Baharı görmedik kişi görmedik

Benzin mazot yokluğunu
Tüp gaz alma kuyruğunu
Çay şekerin kıtlığını
Biz ne günler gördük oğul

Karneyle çay şeker aldık

Güvenme gençliğe güvenme mala
Mevlam nasip etsin imanlı yola
Beş metre bez yetiyor kula
Malı da mülkü de yer karatoprak

Kalmaz güzelliğin kalmaz endamın