Yuhlar Olsun Böyle Evlada

Yaşlılık dağdaki kışa benzer
Üzerinden hiç karı eksik olmaz
Soğuğu metrelerce öteden hissedilir,
Yaşlılıkta mevsimler hiç baharı getirmez!

Senin uyusunda büyüsün;
Diyerek büyüttüğün yavruların,
Yaşlıysan uyusunda kalmasın
Diye dua ederler!
Varsa gençliğinden kalma;
Üç beş kuruşun,
Daha ölmeden düşerler,
Onun kavgasına ya oda yoksa

Taşıyamadıkları yük olursun sırtlarında
Dostlar sofrası kurulunca ortaya
Tabağını ayırırlar artık mutfağa,
Hani ellerin titrer ya
Kaşığı götürürken ağzına
Döküpte kirletirsen,
Sonra ayıp olur dostlara!

Konuşmayı zaten bilmezsin;
Hele birde geçmişten söz edersin.
En iyisi sen hiç görünme ortalarda,
Zaten evde dar; zor yetiyor onlara
Ya huzur evi oda olmazsa
Bırakılırsın sokağa!
Yuhlar olsun böyle evlada

Sanki o evladı o büyütmemiş
Elinden tutup gezmemiş
Onlar için geceleri
Uykusuz sabahlamamış sanki hiç
Gecesini gündüzüne katmamış
Yağmurda yaşa kavgada taşa karşı
Bedenini siper etmemiş!
Vay be nankör dünya;
Böylemi olmalıydı ömrümüzün sonu
Böylemi olmalıydı evladın
Ana babasına duygusu
Yuhlar olsun senin gibi evlada
Yuhlar olsun senin gibi insana
Unutma bir gün
Senide bırakırlar sokağa

(kısa adı kışot olan antoloji 2 kitabında yayınlanmıştır)