Yuh Sana Şiiri - Abdullah Toroslu

Lakayt isen sen hala, onca ikram, ihsana;
Edilen ihsan kadar, yazık sana yuh sana!

Mümkün ise tadat et; ondan olan inam’ı;
Sair halka yok mudur, şu sadece sana mı?

Nankörlüğü bırakıp, şükretmeyi dene bir;
Bire onla ecrini, verecektir bil kebir!

Ondan olan inam’lar, etmiş seni ihata;
Gark olurken içinde, göz kapama sen kat’a!

Muaf değil ikramdan, hurdebini bir varlık;
Asla ona uğramaz, bil zerrece bir darlık!

Koy sıraya, hatırla; enfüsiyi, afak’ı;
Ve sonra da et takdir, ikram eden o Hakkı!

İnsan isen bir düşün, sana mahsus şeyleri;
Öyle güzel şeyler ki; kıskandırır beyleri!

Vicdanın mı karardı, mefluç mu ki duygular;
Cahil nefsin o zata; ambargolar uygular!

Çok mu zordur Halık’a, rükû, secde eylemek;
Bunu yaparken ona; hayvan, nebat ve melek!

Devam dersen isyana; takbih sana tuh sana;
Şayet düşsen narlara; milyar kere oh sana!

Abdullah Toroslu
08.10.2011-İzmir