yüreğinden tutunmuş kayaya
gövdesini bırakmış suyun akışına
bir tutam yosun yüzer boşlukta...
su hızlı aksa kopacak
nereye kadar sürükleneceğini bilmeden
yavaş aksa, aynı hareketi yinelemekten...
ne yosun kayaya bağlanabilecek
ne kaya yosundan kopabilecek
ikisi de seviyor birbirini muhakkak
belli ki bu sevgi ikisine de çok çektirecek...
uzaktan gelen uğultulu sesler
yosunla kayayı izlemekteler
durgunlaştı anlar seyirciler sustular...
anladılar ki, yosunla kaya ayrılık yolundalar
sımsıkı sarılıp birbirlerine
gecenin koynunda yenilip düşlerine
son kez birlikte uyudular...
05.03.2010
Hatice AkKayıt Tarihi : 13.7.2015 10:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)