Dedikçe derdimi artar eksilmez
Çalıp söyledikçe teller yorulur
Halden anlamayan halimi bilmez
Söyleye söyleye diller yorulur
Dinmediki bir gün akan sellerim
Hüzüne boğuldu bütün yıllarım
Ne yaprağım kaldı nede dallarım
Ağlaya ağlaya seller yorulur
Yıldırımım ayrı olmaz kederden
Kurtulamam böyle ben bu kaderden
Açmadım gözümü gamdan hederden
Gezip dolaştıkça yollar yorulur
(Akıl;
Sabır ile tahammül arasındadır...)
Kayıt Tarihi : 27.7.2012 21:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Lütfü Yıldırım](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/07/27/yorulur-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!