Gülünce güller açar, yüzü bir bahar dalı
Hiç bir elma da yoktur, O’nda ki yanak alı
Dudağından damlayan, sanırsın Anzer balı
Her övgüyü hak eder, özeldir Yörük kızı…
Saçında iki belik, perçem öne taralı
Ayağında şalvarı, O dağların maralı
Heybesinde umutlar, belki yürek yaralı
Dağ tepe koyun güder, Türkmendir Yörük kızı…
Obasına dönünce, ağılda da süt sağar
Yoğurt, peynir mayalar, her işe eli değer
Pınardan su alırken, türkü söylerse eğer
Kalmaz hiç elem keder, döktürür Yörük kızı…
Gözlerinde sürmeler, ellerinde kına var
Elbet O da olacak, bir yiğide bir gün yar
Durmaksızın çalışır, yıldırmaz hiç yağmur kar
Alnına yazmış kader, razıdır Yörük kızı…
Kıl çadırdan uyanır, kalkar sabah yeliyle
Yün eğirir sabırla, kilim dokur eliyle
Gün gelince çeyizi, duvağında teliyle
At binip gelin gider, mutludur Yörük kızı…
Halim AKIN
25 Şubat 2013 03:25 - İZMİR (2)
Kayıt Tarihi : 1.7.2013 14:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!