Yörük Hatçe Şiiri - İbrahim Balcı

Yörük Hatçe dediğim bayırdan inme
Gelin olarak gelmiş bir muhacire
Muhacir de muhacir, var yok bir cüce
Diyar diyar dolaşır hayal peşinde

Genç kadındır Hatçe elma yanaklı
Tam bir dişidir,kiraz dudaklı
Aradığını bulamaz bomboş yataklı
Kösnük aygırlarla doludur rüyaları

Halisoğlu Halil’di adamın sanı
Sırım gibi heybetli,erkek güzeli
Çakmak çakar gözleri,ram eder sizi
Nice hülyalara gark eder sizi

Hatçe’nin bayırından alırmış sığır sürüsünü
Çarıklıymış ayağı yürütürken sürüyü
Yıkınca kara duman çıkaran vapura yükünü
İstanbul tüccarından alırmış peşinen sarı lirayı

Dedem varlıklı insan,buğdayla dolu depoların
Hem işten arttırmış hem de dişinden çocuklarının
Az mı şahit oldum,yemine ortak tavukların
Sığırcıklar yüzünden falakaya konulduğunu küçük teyzemin

Depo dolu olunca daha bir batar göze
Azar azar eksildiği buğday yığınının
Dedem pusuya yatar bir gece
Kararlıdır haddini bildirmeye buna cüret edene

Çok geçmez üzerinden sökün eder Yörük Hatçe
Dedemin heybetini görünce de
Koyverip şalvarını çeker üstüne
Haykırır sevdasını,alırken muradını

Halilim der Halilim benim efendim
Aldığın sığır olmak istedim köyümden benim
Varmayınca farkıma,vardım komşun olan’a
Bunca yıl da bekledim,hiç mi farketmedin

Sana nasıl açılsam bir türlü bilemedim
Plan kurdum sonradan aklıma girdim
Senin en kıymetlin malındır dedim
Malın olmak için malın çalmaya geldim

Yörük Hatçe kadınıdır dedemin o günden beri
Annannem’in duyduğu ezan sesleri
Sabah ezanından sonra da hiç kesilmedi
Sarıldı sabıra bulmak için cennetini

Çoktan toprak oldular,dedem,annannem ve Yörük Hatçe
Gayri resmi kuzenlerimi görürüm de
Merak ederim bilirler mi geldikleri sulbü
Ama neden duyduğum merhametle karışık bu tiksinti
Bilen var mı