Yorgunum Şiiri - Fesih Çelik

Yorgunum,
Çok yorgun.
Güz sisleri sardı her yanımızı.
Turnalar göçtü,
Yaylalar boşaldı.
Kengerler kurudu,dikene durdu...
Çocuksu düşler bile,
Göçmen kuşlarla göçüp gitti.

Yorgunum,
Çok yorgun..
N'olur bu sabah,
Sarın ruhumu seher yelinin serinliğine
Dayayın sırtımı Nemrut'a
Yüzümü de Van Gölü'ne...
Dokunmayın,öylece kalakalayım...

Dostlar;
Akdamar'ın ak martıları
Döne dursunlar havada.
Ayazma suları bile kâr etmez,
Hangi otacı bilir ki derdimi?
Yorgunum,
Çok yorgun...

(2003-İstanbul)