Yorgun Kahraman Şiiri - Ahmet Yusuf Yılmaz

Bir heyecan.
Tatlı bir durgunluk.
Bazı şeyler hala aynı ama,
Sanki bitti yorgunluk.
Onun olduğu her yere,
Metrelerce koşarım sanki.
Sürekli ispatlamak geliyor içimden.
Mümkün değil doygunluk.
Dur durak bilmiyorum.
Bilmek de istemiyorum ya…

Hayal dünyasının atacağı kazığı düşünmüyorum bile.
Sadece;
Çılgınlar gibi kazıklanmak istiyorum.
Çünkü hayal olduğunu biliyorum.

Anlaşılmasam bile,
Anlaşılmış hissetmeyi seviyorum.
Sana inanan,
Güvenen bir yüz görmek…
Normal bir yüz de değil.
İşte bu da benim kör ama tatlı talihim.
Değişik bir sima o.
Nazı, niyazı, kahkahası, sitemi, ;
Hepsi bir senfoni.
Güzel bir senfoni…

Bitti…
Evet…
Bitmesin mi istiyordun?
Boş ver…
Biraz da tadı damağımızda kalsın,
Tıpkı senin ruhunun tadının,
Benim ruhumun damağında kaldığı gibi...
O yüzden;
O güzel ruhunun damağında,
Şiirler güzel kalır senin...
Bu gece de seni izleyelim.
Göster kendini yorgun kahraman!