Yorgun Gemi Şiiri - Müslüm Bayram

Bulutlardan toprağa damlası yağmur gibi
Düştüğünde Ozan’ın yıldızları sönecek
Sıçrayarak yüzüne bastığı çamur gibi
Dua edip kimisi arkasını dönecek

Hüzünlere boğulup kederli aynalarda
Gülmeyecek ihanet edenlerin yüzleri
Donuk kirpikleriyle bakışlar semalarda
Şu beşer-i âlemden silinecek izleri

Ne mutlu ozan sana dikenliyse yolların
Öz su alın terinden al lale bahçesinde
Uğultusu duyulur sonbaharsa halların
Kıvanç dolu geçmişin yolculuk öncesinde

Sığınacak liman yok! Nede derdine em’i
Düşsel yalan dünyanın kıymeti kaderinde
Çatırdayan gövdesi su alan yorgun gemi
Kim bilir kaçıncı kez sevdası seferinde

Ozan etmez teselli, atar köze kendini
Elem dolu nağmeler dökülür dillerinden
Demlenir alevlerde aşar iken bendini
Yükselir göğe ruhu tortusu küllerinden