Zordu gidenin ardından bakmak...
Belki de biz hırslarımıza yenik düşmüştük...
Belki de bize pencerelerimizden salona doğru akan ışıklar yetmemişti, alışıktı gözlerimiz bol ışıklı mutluluklara, yetinemiyorduk belki de elimizde olan mutluluklarla...
Belki de çok şey istiyorduk hayattan, yetiklik duygularımızı kaybetmiştik, belki de...
Aslında yaşam o kadar zengindi ki biz avuçlamayı bilemedik, belki de avuçlarımızı birbirimizde tuttuğumuzda belki de aklımızda doyumsuz bir sevginin özlemi vardı...
Oysa sokaklar mutluluklarını kutlayan insanlarla doluydu, bizse belki hırslarımızın peşinde oldukça unuttuk mutluluklarımızla yetinmeyi...
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
