Yolun Fısıltısı Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Kapıldım bir rüzgâra,
Seslenir sır perdesi,
Görmeden akıp gider,
Zamanın serüveni.

Gözlerimde bir buğu,
Yüreğimde bir yokuş,
Sorular döner durur,
Sessizliğin koynunda.

Bir gül konduramadım,
Hayat denen bahçeye,
Narına düşmek için,
Önce yanmak gerekmiş.

Umut rüzgârı eser,
Ardında kül ve sevda,
Bir yola revan olmuş,
Canın ezel türküsü.

Beklerim dönüp bir gün,
Huzur denen limanı,
Ruhum yükle dolansa,
Yol bulur aydınlığa.