Yolda Bir defa Gördüğün Şiiri - Halil Kumcu

Hatıran ağlattı bu gece de;
Ah, benim gamlı geçmişim.
Solumun sesleri karıştı birbirine;
Hayattan kaçış mevsimindeyim.

Trenler geçiyor gözlerimden,
İki karanlık arasında.
Bu da yetmezmiş gibi,
Tuzuna karışmış gözyaşı her tarafımda.

İş işten geçmiş olacak ki,
Vicdanım kan renginde.
Bir kere düşmeye gör;
Darağacına asılan anılar zihnimde.

Aynalar yüzümü tanımaz olmuş;
Zaman geçtikçe.
Gözlerim kapıda;
Ayak seslerin birbirine değdikçe.

Işık almıyor odam;
Duvarlar üzerime geliyor.
Bu hayatta her şey sahte senin gibi;
Saatler zamanı çalıyor.

Tarifi yok,
Mümkünü yok;
Kalbim parçalanıyor resim çerçevelerinde.
Hâlâ değişen bir şey yok.

Gökkuşağının altından geçer resmin;
Bir boşluk içindeyim benzersiz.
Büyür de büyür beynimde;
Mezara dalar, helalleşiriz.

Yolda bir defa gördüğün
Bir kadına âşık olmak;
Daha ne kadar katlanabilirim ki buna?
Yargısız yatar şuramda, hatırlamayarak.

Bütün gece ve gündüzümde,
Kapalı kapılar ardında,
Yüreğimi parçalıyor;
Yemeden içmeden kesildim sonunda.

Yalnızlığım camlarına yağar;
Boğazımı boğar bir iplik gibi.
Eski gölgeler vurur,
Oturur şurama, dağlar gibi.

Kül olmadan yakar bu aşk;
Ölümün temasını hissettirir.
Gömdüm onu, gömdüm ta içime;
Bundan sonrasının hükmünü Allah verir.