Yolcu Şiiri - Özcan Öğüt

bil ki! yalnız değil sensizliğin
yokluğuna yokluğumu eklerim
kabımı, eleğimi asmışım
tüketmişim tüm anıları!

acı bir yutkunuş düğümler boğazımı
göz pınarlarımda saklanır birkaç damlam
buz tutan yürek akıtmaz yaş
zamanla kurur ıslak yanaklarım
nasır bağlamış bu gönül
hayalin artık yetmez!

bir düdük sesi kulaklarım'da çınlar
bilirim! bu son istasyonun müjdesidir
can'ı beden de bağlasan durmaz!

yok oluşumda varlığını hissederim
tıpkı varlığımda yokluğunu yaşadığım gibi
nihayet seninle bir boyuta erişirim...