Yolcu Şiiri - Beyza Muhçu

Gidiyorum uzun bir yolda
Yalniz yoldaslarimla sadece dostlarimla
Bir de bakiyorum kimse yok arkamda
Anlamiyorlar beni bu hayatta
Fani gamsiz dunyada
Gomulecegim bir gun topraga
Anlasan da anlamasan da
Baksana bi bana
Kanimi donduran kar’a
Bir de baktim kisalan yollara
Gidiyormusum meger oteki dunyaya
Dost bildiklerim dusman sandiklarimla
Belli ki tekmisim buralarda
Basiyorum zillere defalarca
Beni insan yerine koyan yokmus
Oysa muhtac sandiklarim yasiyormus sefayla
Cekiyorum acilari yalniz basima
Kimseler yok yanibasimda
Gelmis gidiyorum tek basima
Su acimasiz hayatta